Een voorzichtige nieuwe start met de Spelletjesman

Zo’n drie jaar geleden kwam hij hier al eens voorbij. Destijds schreef ik er ook over, waaruit onderstaand een stukje.

Soms ontmoet je iemand waarbij je het gevoel hebt dat het klopt. Dat hij het was, die je al die tijd miste in je leven. Dat je op een zelfde punt bent in je leven en je juist op dat moment elkaars pad kruist. En ervoor kiest om samen verder gaan. Dan ga je ontdekken hoe dat is, samen zijn. En dan blijkt dat bijzonder fijn, op de momenten dat er tijd is voor elkaar. Ontdekken hoe mooi het kan zijn om hetzelfde in het leven te staan en elkaar daar ook in te vinden. Dat je, in je zoektocht naar jezelf en de dingen die voor jou belangrijk zijn, iemand vindt die ook op zo’n manier in het leven staat.

Helaas was er destijds niet voldoende ruimte om er samen voor te gaan. Achteraf gezien waren we beiden niet toe aan een verbinding op dat moment. We hadden ieder eerst nog wat te leren in ons eigen proces.
In de periode die volgde bewandelde ik mijn eigen pad, gooide een zware rugzak af en merkte dat het veel prettiger liep zo zonder het gewicht van alle bagage die ik eerder oppikte en met mij mee droeg. Zo zonder de last op mijn schouders voelde ik mij lichter worden.

In het midden van deze zomer ontmoette ik hem weer. Bagage uit het verleden heeft een plek gekregen en in het hart is, zij het voorzichtig, weer wat ruimte ontstaan. Ruimte om lief te hebben.

We spreken weer af en hebben heerlijke momenten samen. Eten een hapje buiten de deur, wandelen een stuk, kijken een film, waren op het Bosjesfestival, bezoeken musea, koken samen of spelen een spelletje. Hij houdt ontzettend van spelletjes spelen. Hij heeft kinderen en houdt regelmatig een spelletjes marathon met ze. Dat vind ik zo ontzettend gezellig klinken. In gedachten noem ik hem de Spelletjesman.

Voorzichtig spreken wij richting elkaar uit dat we het gezellig vinden samen. De momenten dat we samen zijn, voel ik écht verbinding, al bestaat de toekomst nog niet.
Ik weet nog niet of hij hard snurkt ’s nachts en hij heeft mij nog niet meegemaakt met een ochtendhumeur. We laten nog geen scheten in elkaars gezelschap; behalve degene die ons per ongeluk ontslippen natuurlijk (ontslippen ; o). Maar er is een voorzichtig begin.

Ik geloof dat de Spelletjesman een goed gevoel van timing heeft en op het juiste moment van start is gegaan. Nu we er beiden aan toe zijn. Laten we hopen dat mijn pion binnenkort op het vakje ‘Ga direct door naar de gevangenis’ stopt, want ik ben liever ongelukkig in het spel en gelukkig met de Spelletjesman.