Plussen, minnen en veel champagne

++
Het jaar 2020 ging van start met warme zoenen van de buurman, welke ik inmiddels als vriend zie, niet alleen vanwege die warme zoenen natuurlijk. We bevonden ons in zeer gemêleerd gezelschap. Een filosoof die noodgedwongen als huisschilder werkt met zijn vriendin en hun dochter; een componist wiens vrouw en zoon in Moskou verbleven in deze periode;  een tegelzetter met zijn zongebruinde vrouw en de postbode met zijn verkering. Tegen een uur of elf kwam de plaatselijke biologische slager ook nog aanwaaien met een fles drank onder de arm. De gesprekken aan de lange tafel liepen uiteen van het willen wonen in een commune of verhuizen naar België (de filosoof) tot de laatste roddels uit de buurt (de postbode). De componist onderhield gedurende de avond via facetime contact met vrouw en zoon in Moskou. De wijn vloeide rijkelijk en gesprekken volgden elkaar in rap tempo op, waardoor wij het inluiden van het nieuwe jaar bijna hadden gemist.
Er waren jaarwisselingen dat ik enigszins melancholisch kon worden, zo rond de klok van twaalf, bij het idee dat de eerste die ik gelukkig nieuwjaar zou wensen niet mijn grote liefde was. Inmiddels is het wel duidelijk dat zowel mijn grote liefde als ik geen ster zijn in in topografie en wij de weg naar elkaars hart nog altijd niet hebben kunnen vinden (*uch ..).
Tegenwoordig kan ik dat ‘gelukkig nieuwjaar-zoen-moment zonder-grote-liefde’ prima aan (mits dat niet samenvalt met hormonale schommelingen, want dan kan ik het leven in z’n algemeenheid amper aan).
Zoenen met de buurman en de rest van het gemêleerde gezelschap dus, net na 00.00 uur op 01-01-2020. Toen het vuurwerk losbarstte vlogen wij nog even naar buiten, waar ik een kleine gehoorbeschadiging opliep tijdens de vuurwerk-hell. Welke ik later die nacht wegspoelde met de overgebleven champagne. Het jaar kan slechter beginnen.

+
Op de eerste dag van het nieuwe jaar genoot ik nog van een verdwaalde oliebol en champagne bij mijn ouders, maar vanaf de tweede dag in dit nieuwe jaar ging de knop om.

++
Ik besloot een gezondere levensstijl aan te nemen en voelde mij na het volgen daarvan binnen een paar dagen al fitter. Geen crash-toestanden, maar op een verantwoorde wijze gezonder te gaan leven, op een manier die vol te houden is. Inmiddels toch al dik twee weken en het voelt nog steeds goed. Misschien dat ik iets te vaak nog (per ongeluk) op de weegschaal beland, wat niet altijd bevorderlijk is voor mijn humeur. Het belangrijkste is dat ik mij er lekker bij voel, dat cijfer op die weegschaal zal vast in slowmotion ook aftellen.

+
Ik onderwierp de gang aan een metamorfose, schilderde een muur ‘vintage blue’, liet de klusman (na een paar jaar zonder-) trapleuningen monteren en een kapstok ophangen. Plus een rolgordijn in de badkamer,  zodat ik mezelf weer uitgebreid durf in te zepen zonder het gevoel te hebben dat de overburen dit hoeven te aanschouwen.
Mijn vader hielp ook nog met een andere schuur- en schilderklus. Het wordt nog eens wat in Huize H, met enige hulp van wat mannen.

+/-
Afgelopen weekend had ik een wandel-date. In het kader van gezonde levensstijl besloot ik dat dating-gebeuren ook eens anders aan te pakken. Wat zal ik daar van zeggen? Het was fijne wandeling en ik had wel dik 8 km op mijn stappenteller staan. De stappenteller gaf mij een duimpje omhoog, mijn libido een duimpje omlaag.

+
Die avond bracht ik door met vriendinnen onder het genot van onze favoriete bubbles, inclusief garnalen. Waarbij wij de plussen en minnen van het leven met elkaar doornamen. Ondertussen keek ik met één oog naar de eerste aflevering van Wie is De Mol. Die laatste heb ik nog niet kunnen ontmaskeren, vooralsnog blijft dat een gok.

–
Op bakkendag had ik de PMT-bak naar de hoek van de straat gereden maar toen ik deze eind van de dag weer op wilde halen bleek deze verdwenen. Er stonden er nog twee maar die van mij was daar niet een van. Ik schuimde de straten af en volg het dievenspoor … maar helaas, bak = spoorloos!

– -/++
Tenslotte stuitte ik deze week ook nog op heel ander soort boeven, het soort dat het op mijn e-mails en wachtwoorden had voorzien. Daar zelfs van geprofiteerd hadden. Ook zij hielden van champagne, hadden zelfs een fles ter waarde van 160,- euro besteld, welke ik achteraf zou mogen betalen. Ja ho eens even, als ik zelf niet meer aan de drank ga, dan een ander ook niet! Daarnaast bleek dat ze uberhaubt een dure smaak haddden, gezien de rest van de bestellingen dat ze op mijn naam, naar hun adres hadden laten verzenden.
Ik zal niet ontkennen dat ik enigszins hyperventilerend de verschillende webshops afbelde om te melden dat ik toch echt al die bestellingen niet had geplaatst. Dikke pluim voor helpdeskmedewerkers mét compassie (ze bestaan!) en de fraudehelpdesk. Dubbel dikke pluim voor m’n nerdy-vriend die mijn volledige laptop aan controles onderwierp, waarna ik er weer met een gerust hart op durf te typen.

+++
Dit waren pas de eerste twee weken, het kan niet anders dan dat dit een goed jaar wordt! Zo lang ik in mijn leven meer plussen dan minnen tegenkom, voel ik mij een gezegend mens.
Dikke plus!