Over de auto van de baas, dansen met ‘vrouwen van’ en bedank-blommen

 In Mevrouw H. maakt wat mee

De baas had van de week wat andere prioriteiten waardoor ik met zijn auto naar de garage mocht. Nou wil het geval dat mijn auto zo’n twee keer in zijn auto past én er met zijn auto niet te schakelen valt. Dat laatste betekent focus: niet op de automatische piloot het koppel-pedaal intrappen, dat zou gelijk staan aan mijn tanden in het dashboard. Knap ik vast niet van op, laat staan de auto van de baas. Ik had niet teveel aan de instelling van zijn stoel willen veranderen, met als gevolg dat ik als een kleuter op het puntje van de stoel zat. Ondanks dat het een klein stukje rijden was, deed ik dat wel met klotsende oksels. De auto van de baas in de prak rijden is vast geen succes voor het vervolg van mijn carrière.
Heelhuids had ik de dealer bereikt, waarna ik toe was aan koffie. De showroom-wachtkamer van de dealer deed niet onder voor een koffiebar, ik kon gerust mijn laptop inpluggen en werd indien gewenst voorzien van koffie en croissants.
Aan een lange tafel zat een rij mannen achter hun laptop te werken. Alsof ik nooit anders deed, plugde ik mijn laptop in en typte erop los. Al werd mijn aandacht wel getrokken door de wachtende mannen. Goede ontmoetingsplek wel. Tot de monteur na een uurtje riep ‘Meneer Baas’ uw auto is klaar. Waarna ik moest bekennen dat ik ‘Mevrouw’ – Baas’ was, verwarring alom en kans verpest bij de aanwezige mannen.
Wonder boven wonder bracht ik de auto wel heelhuids terug bij het kantoor.

Een paar dagen later hadden wij ons jaarlijkse bedrijfsfeest. Vooraf had ik de plaatselijke middenstand platgelopen op zoek naar een goede outfit. Een paar miskopen verder vond ik op de laatste dag toch nog een kek bloesje waar ik mij in durfde te vertonen. ‘De meeste relaties ontstaan nog altijd op de werkvloer’ dacht ik, dit leek mij dus een ideale gelegenheid om de liefde te ontmoeten. Wellicht liepen er nog wat collega’s rond die ik niet eerder gespot had. Eenmaal in het feestgedruis was ik drukker met handen schudden van de aanwezige vrouwen van collega’s ,dan dat ik onbekende mannelijke collega’s tegen het lijf liep.
Er waren foodtrucks een mini casino, race simulatoren, bingo én bands .. alle ingrediënten voor een mooi feestje! Ik deed dansjes met de ‘vrouwen van’, dronk nog maar een wijntje (of twee ..) waarna ik spontaan een collega begon te zoenen (op de wang!). Ik kan er niet meer over zeggen dan; goed feestje, weinig spannende verhalen.

Vandaag vond ik een briefje van de bloemist in de bus, er waren bloemen voor mij bezorgd bij de buren. Een mooi boeket mét een kaartje van .. Meneer Baas! Hij is blij met mij! Het kan dan wel bijna secretaresse dag zijn, toch een mooie bos van een leuke man ontvangen. Joehoe!. Al mag deze man de volgende keer wel zelf naar de dealer.

 

Recent Posts
Showing 2 comments
  • Kliefje
    Beantwoorden

    Mevrouw Baas. Ik zou er wel aan kunnen wennen 🙂

  • Anonuem
    Beantwoorden

    Zou er nog eens een nieuwe blog post komen?

Leave a Comment