Like a virgin

“Met mij?” “Ja, goed! geweldig zelfs, ik heb het echt zó leuk in m’n leven!” Dat is wat ik natuurlijk vol overtuiging had moeten zeggen toen in hém tegenkwam, Danny, de jongen uit m’n klas waar ik al m’n schooljaren stiekem een oogje op had.

Tijdens de leswisselingen en in de pauzes wist ik hem te vinden met m’n ogen, we wisselden vele blikken uit, maar daar bleef het bij. Destijds waren de woorden ‘initiatief nemen en liefde’ nog niet bekend in mijn vocabulaire. Helaas. Laatst kwam ik hem tegen en ik zou zo weer voor hem vallen, wat een bijzonder prettige verschijning was hij gebleven zeg! In al die jaren alleen wat volwassener maar zijn glimlach was nog even verlegen en sexy als toen. Hij vertelde over z’n bedrijf, z’n vrouw en drie (!) bloedjes van kinderen waar hij helemaal happy mee was. “En jij?”, vroeg hij. Ehm. Ik? Ik mompelde wat over afspraak, haast en wist niet hoe snel ik weg moest wezen. Ik voelde me weer verlegen en 14.

Al die sociale media van tegenwoordig, je komt er nog wel eens iemand van The Good Old Days tegen. De days dat we nog op houten banden reden, de days dat je je vrienden nog in het echt zag, de computer iets was waar alleen Chriet Titulaer over sprak in zijn Wondere Wereld en we nog buiten speelden tot de straatlantaarns aan gingen.

Terug in de tijd, herinneringen ophalen met vriendinnetjes van way back then, nadat we elkaar via Facebook weer hadden gevonden. Samen zingen in onze borstel, Janet Jacksons ‘Nasty!’ en de danspasjes oefenen totdat m’n ouders het gestamp van boven niet meer aan konden horen. Elkaars pony touperen en al kauwgombellen blazend meedeinen op Madonna’s Like a virgin …. Those where the days.

Gelukkig liep ik Danny wel in het écht tegen het lekkere lijf, zodat ik mezelf de afgelopen dagen ontzettend hard voor m’n kop kon slaan. Was ik nog maar verlegen en 14.