Klaar voor de start? Af!
Een nieuwe stap richting het vinden van mijn echte ik en het loslaten van mijn oude ik door middel van het sapvasten, zo had ik het in gedachten.
Een beetje onwennig stapte ik het Kuuroord binnen. De andere mensen waar ik deze week mee door zou brengen druppelden ook langzaam binnen. ‘Als ze maar niet zo’n uitgebreid voorstelrondje doen, of van die groepsgesprekken’ ging er door me heen. Waarna ik mezelf even streng toesprak, dit was toch wat ik zelf wilde, gá er dan ook voor! Zo gezegd, zo gedaan.
Iedere morgen om 7 uur begon het programma, we werden op een bijzondere manier gewekt, vervolgens mochten we door naar de douches waar we werden overgoten met ijskoud water. En dat vónd ik toch heerlijk! Wie had gedacht dat ik op de vroege ochtend ná een ijskoude douche al kon lachen? Dat kon ik! Na een ochtendwandeling, een ademhalings-sessie of een ander mooi begin van de ochtend mochten we aan tafel voor het ontbijt.
De glaasjes sap waren nog kleiner dan het borrelglaasje van m’n opa, ik kon me niet voorstellen dat ik dit zou overleven als dit alles was wat we kregen. Maar dit bleek écht alles wat we kregen, drie keer per dag. Oké je mocht ook theedrinken tot je erbij neerviel, maar voor een koffieleut als ik is het drinken van die slappe thee ook niet echt een feestje.
Voor m’n eerste klysma had ik een schietgebedje gedaan en ik zal hier niet gaan verkondigen dat het fijn was, maar het gevoel dat je darmen daarna gereinigd waren was wel bijzonder fijn. Meestal mocht ik in de middag nog genieten van een prettige behandeling, een massage of een lichaamspakking dus dat maakte weer een hoop goed. Daarnaast was het ook nog bijzonder lekker weer waardoor ik zelfs nog wat extra sproeten meepikte.
Op dag drie kreeg ik wel wat last van hallucinaties in de vorm frietjes mét en pizzapunten en er waren momenten dat ik bijna aan de plant in de hoek wilde beginnen om maar wat vast voedsel binnen te krijgen. Maar uiteindelijk overleefde ik de week, wonderwel. De groep was helemaal leuk, ze sleepten me er doorheen als ik het even niet meer trok, we beleefden mooie momenten met elkaar en hadden goede gesprekken. Je kon volledig jezelf zijn en alles was oké.
Resumé Overflakkee:
Het was weliswaar een week zonder vast voedsel, maar de honger werd gestild door voeding voor je geest. En ik weet, het klinkt wat zweverig allemaal dat was het af en toe misschien ook een beetje. Maar ik moet zeggen, dat bevalt me eigenlijk wel, een beetje zwevend door het leven gaan!
En wat heeft u hier nou eigenlijk helemaal van geleerd, Mevrouw H?
Dat ik er mag zijn! Precies zoals ik ben.
En dat ik overleef op 3 borrelglaasjes sap per dag – Expeditie Robinson – Ik kom eraan!
