Just do it!

Je hebt mensen die in de avond, na de gezonde maaltijd in elkaar gedraaid te hebben, ná de afwas, ná de kinderen naar bed inclusief voorlezen; mensen die dán nog even de wanden in de woonkamer een kleurtje geven, nog even de tuin schoffelen of nog even een vloertje leggen.

Ik weet het niet hoor, maar als ik ’s avonds thuiskom en het is me gelukt iets te eten te maken, ben ik al trots op mezelf als ik de boel weer heb afgewassen (ja mensen ik ben diegene zonder afwasmachine). Laat staan dat ik nog even een kamertje moet gaan schilderen, het komt niet eens in m’n hoofd op zeg! Ik wil dan languit op die driezits met de benen op tafel. Geen goede gewoonte, ik weet het, maar wat hou ik ervan. Gewoon een beetje hangen op de bank, de witte kater bij de hand om mee te kroelen – Net 5 binnen zapbereik.

Maar hoe kan het toch zijn dat de één ’s avonds nog een Energie heeft waar je een hoofdletter voor durft te typen en de ander (lees ikzelf) ‘savonds een energie heeft zonder die hoofdletter. Soms heb ik gewoon een beetje last van een van de zeven zonden; luiheid. Ik geloof serieus dat ik op gezette tijden bijzonder lui kan zijn.

Inmiddels weet ik wel dat als je per se iets wilt, je het ‘gewoon moet doen’. Nike had dat motto jaren terug al ‘Just do it!’. En dat doe ik dan ook, in geval dat er écht iets moet gebeuren. Maar in de meeste gevallen, vind je mij buiten werktijd toch gewoon op de driezits.