It’s a good day

Vanochtend vroeg lag ik bij de mondhygiëniste in de stoel. Al wel met gewassen haar maar nog zonder make-up, ze maakt me namelijk altijd aan het huilen en dan loopt m’n mascara zo door. Dat huilen doe ik niet door de verhalen die ze vertelt, ze praat meestal onafgebroken over haar vriend die ‘eigenlijk een lul is’, maar ook zo z’n goede kanten heeft waardoor ze toch maar bij hem blijft. Nee, ze krijgt mij soms aan het huilen vanwege de pijn die ze me doet.
Misschien komt dat wel omdat haar vriend zo’n lul is, ze moet zich toch ergens op afreageren en ik ben met open mond vast een easy target. Volledig op de hoogte van het liefdesleven van de mondhygiëniste stapte ik, wel met blinkend witte tanden de praktijk weer uit, op naar m’n volgende afspraak bij de pedicure.

Tijdens deze behandeling bleef het gesprek oppervlakkig, op voetniveau zeg maar. Dat achterover leunen op zo’n luxe behandelstoel met zo’n dame die m’n voeten vertroetelde beviel me een stuk beter.

In de middag ging ik naar Amsterdam naar de Massage Academie, alwaar ik op een massagetafel plaats mocht nemen als proefpersoon voor een examen. Daar werd nog wel wat tegen me gesproken maar alleen het hoognodige en ik kwam helemaal tot rust. Volledig zen liep ik na deze fijne ervaring de deur weer uit, om daarna nog even wat door Amsterdam te slenteren.

Het kan niet anders dan dat deze avond nog meer mooie dingen voor mij in petto heeft.