Gulle gevers

Straks, als ik er niet meer ben, dan mogen ze álles van mij hebben! Daar schreef ik jaren terug al eens over. Ik vind het een bijzonder prettige gedachte dat ik met onder andere mijn hart, longen, nieren of lever nog iemand blij kan maken, als ik het zelf niet meer nodig heb. Tweedehands, maar hopelijk nog goed genoeg. Ik geef het met liefde weg.
Want ondanks dat ik echt geloof dat er méér is, aan de andere kant, geloof ik niet dat ik daar mijn lichaam en de inhoud ervan nodig heb. Ik ben er van overtuigd dat mijn ziel verdergaat. In de vorm van een nieuw kindeke op dees’n aard wellicht. Of m’n ziel zweeft wat door het heelal en komt daar andere oude zielen tegen. Ik kijk er nu al naar uit .. een nieuw avontuur aan de overkant! Al probeer ik mij in de tussentijd hier heus nog te vermaken hoor, maakt u zich daarover geen zorgen.

Over dat leven na de dood zijn de meningen verdeeld. Wie het weet mag het zeggen. Maar vooralsnog is er geen levende ziel die het mysterie over al dan niet leven na de dood heeft kunnen ontrafelen. Er moet nog iets om over te fantaseren overblijven denk ik. Al ben ik ook wel erg nieuwsgierig hoe het ons zal vergaan, in het leven hierna.

Vandaag kwam het heugelijke nieuws dat de nieuwe Donorwet een feit is! Naar verwachting gaat deze officieel rond 2020 in. We zijn op de goede weg! Dit betekent straks dat alle volwassen Nederlanders voortaan automatisch orgaandonor zijn, tenzij je expliciet aangeeft dat niet te willen. Het systeem verandert dus van ‘nee, tenzij’ naar ‘ja, tenzij’. Dat betekent dat je automatisch orgaandonor wordt, tenzij je daar expliciet bezwaar tegen maakt. En wanneer er geen keuze wordt gemaakt, wordt automatisch geregistreerd dat je ‘geen bezwaar’ hebt tegen donatie van jouw organen. Al zal het nieuwe voorstel ook de nabestaanden nog altijd een laatste woord geven.

Persoonlijk word ik er erg gelukkig van, te weten dat er straks hoogstwaarschijnlijk veel meer donoren zullen zijn. Degene die er nu geen moeite voor doen zich aan te melden, zullen zich straks vast ook niet afmelden. Als dat jouw keuze is, ook prima natuurlijk, het is jouw lijf. Maar vergeet niet dat je er uiteindelijk, als je het zelf niet meer nodig hebt, iemand anders ook heel gelukkig mee kunt maken. En stel je eens voor dat je zelf ineens niet meer kunt leven als jouw orgaan niet meer te repareren is. Dan ben je ongetwijfeld ook dankbaar voor dat van iemand anders. Denk daar eens over na.

Want mocht je het nodig hebben, als het voor mij niet meer wil kloppen, is mijn ♥ hart misschien wel voor jou.