‘Fuck!’ dacht ik, ‘zal je net zien dat ik juist vannacht het loodje leg’!

‘Fuck!’dacht ik, ‘zal je net zien dat ik juist vannacht het loodje leg’!
Ik had er de hele dag geen last van gehad, zat gewoon braaf achter m’n bureau, typte weliswaar vanwege de hitte iets minder dan 110 aanslagen per minuut maar ik geloof niet dat ze het door hadden, op kantoor. De rest zat volgens mij ook gewoon apathisch voor zich uit te staren. We deden gewoon alsof we het deden – werken dan – allemaal. En dat leek prima te werken, zo zonder hitteplan op kantoor.

Toen ik thuiskwam gooide ik ramen en deuren open, plukte de languit op de grond liggende katten van de vloer en rende nog even met de stofzuiger achter ze aan. Vervolgens deed ik de afwas en daarna at ik  een veel-te-rijpe-al-bijna-bruine avocado met een paar garnalen om zo aan mijn dagelijkse schijf van twee te komen. De bootcamp training sloeg ik over, maar ik wandelde nog wel met een vriendin door bos en over de hei. Al met al was ik de avond zonder hitteplan prima doorgekomen. Had zelfs de hitteplan tips om geen alcohol te nuttigen tijdens deze dagen opgevolgd. Brave burger als ik ben natuurlijk.

Totdat ik in bed ging liggen. Ik weet niet wát er mis ging maar dat het mis ging is een ding wat zeker is. Tijdens gebruikelijke nachtelijke situaties durf ik niet bloot en al zeker niet zonder een laken over mij heen, in verband met de angst voor insluipende boeven. Maar ten tijde van een hitteplan gooi ik al mijn principes overboord. Ik waarschuwde de boeven bij voorbaat dat ik bloot en zonder dekens op de bedstee gedrapeerd lag. Waarop de boeven bij voorbaat rechtsomkeert maakten.
Het plan gewoon als iedere avond, hoofd op het kussen, ogen dicht en snurken maar. Maar al wat er gebeurde, ik wilde de slaap niet vatten. Het zweet brak met uit, terwijl ik nakend lag te wachten voor het open raam op een zuchtje wind. En te wachten en te wachten.
Ik voelde eens aan m’n pols maar ook daar was weinig beweging aanwezig. Had ik nog wel een hartslag? Straks legde ik het loodje hier in m’n blootje!
Vervolgens deed ik van angst om erin te blijven helemaal geen oog meer dicht. Om half 4 ’s nachts keek ik voor het laatst op de wekker en toen ben ik dan toch nog in een diepe slaap gevallen, voor drie uurtjes. Ik mag hopen dat ik die truc vannacht niet herhaal. Bijgelovig als ik ben misschien toch maar weer gewoon in m’n pyjama onder de dekens liggen zoals altijd, plan A.
Ik stel mijn eigen hitteplan in werking. En als dat niet werkt kan ik altijd plan B nog volgen: het matras op het balkon slepen en daar proberen de slaap te vatten.