Een knus huisje, mét karakter
Na de Open Huizen dag, die op de dag zelf zeer succesvol leek maar waar vervolgens geen écht belangstellende uit voortkwam, zijn er geen kijkers meer geweest in Huize H. Ik had het vermoeden dat de makelaar mijn telefoonnummer kwijt was, totdat hij mij vorige week belde met de aankondiging van kijkers. Van schrik liet ik al mijn werkzaamheden op kantoor uit m’n handen vallen en holde naar huis om de boel aldaar te kuizen.
Helaas had de oude kater die ochtend net de deurmat voor de kattenbak aangezien dus er viel nogal wat te kuizen. Met hoge drukreiniger bewerkte ik de deurmat om vervolgens met wierrook stokjes een rondje door het huis te maken. Als dat geen positieve vibe achterliet dan wist ik het niet meer.
De volgende ochtend stond ik net gedoucht en dus nét aangekleed, oog in oog met de makelaar die mijn deur binnen kwam lopen. Hij liet me weten het prettig te vinden om tijdig in het te koop staande huis aanwezig te zijn, voor het geval de kijkers vroeg zouden komen. Op zich fijn dat hij dat ook tijdig aan mij liet weten. Nadat ik was bekomen van de schrik werd ik vriendelijk doch dwingend m’n eigen huis uitgewerkt. Terwijl ik het liefst zelf de promotour door mijn eigen huis had gegeven. Maar dat schijnt dan weer niet de bedoeling te zijn, dus liet ik de makelaar het rondje doen. Ik had de neiging om op de hoek te blijven staan om te kunnen zien wat voor mensen geïnteresseerd waren in Huize H. Het moesten wel mensen zijn die écht pasten in Huize H natuurlijk. Ik zat zo nog wat te mijmeren in mijn auto totdat ik door kreeg dat de makelaar mij vanuit mijn eigen woonkamer zat te begluren. Vervolgens reed ik toch maar weg en deed zo maar eens een boodschap hier en daar. Na een uurtje was de grand tour die de kijkers kregen vast wel voorbij en durfde ik wel weer terug te keren in mijn eigen huis. Waarna ik een bericht van de makelaar ontving dat het een goede bezichtiging was geweest en het hem niet zou verbazen als het jonge stel nog een keer zou komen kijken. Dat stemde mij bijzonder goed, zoals u begrijpt. Voor mijn gevoel was Huize H nu zo goed als verkocht. Ik trakteerde mezelf direct op een glas wijn en stortte mij vervolgens op Funda, op zoek naar een droomhuis voor mijzelf.
Na via de zoekfunctie al mijn wensen kenbaar te hebben gemaakt op Funda, kwam er in de woonplaats van mijn keuze welgeteld één woning tevoorschijn, en dat leek nou niet bepaald op het huis van mijn dromen. Na alle criteria nog eens serieus onder de loep te hebben genomen, wat woonwensen te hebben aangepast en ook wat meer woonplaatsen te hebben aangegeven werden er iets meer woningen zichtbaar. Maar daar tussen vond ik er niet één die enigszins aan mijn smaak voldeed, een paar uur huizen kijken later kon ik geen huis meer zien.
Inmiddels begon in het wel wat somber in te zien. Mijn toekomstige droomhuisje is vooralsnog onvindbaar. Geluk bij een ongeluk in deze is dat het erop lijkt dat de toekomstige kopers van Huidige Huize H nog geboren moeten worden. Een week na de bezichtiging hadden de kijkers nog niets aan de makelaar laten horen, waaruit ik dan weer opmaakte dat de interesse van het stel in mijn huis toch niet zo groot was.
In de tussentijd bezichtig ik af en toe een huis dat enigszins in de buurt komt van dat wat ik wens in een huis, om zo toch een idee te krijgen wat er allemaal te koop is. En zo lang ik nog in huidige Huize H woon, kan ik iedere maand nog wat geld apart leggen voor mijn droomhuis. Mijn woonwensen zijn toch niet zó extreem. Gewoon een knus huisje mét karakter, bij voorkeur jaren ’30 , gemoderniseerd maar met de authentieke elementen behouden, dat is wat ik zoek. Een bescheiden tuintje of terras aan het water wellicht. Modern wonen in een karakteristiek jasje, dát is wat ik zou willen. Enigszins in de buurt van huidig Huize H.
Oh en één klein detail nog, wel bínnen het door mijn bank beschikbaar gestelde hypotheek budget. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn?
Huize H staat dus nog steeds te koop: komt dat zien mensen, komt dat zien! Dan zoek ik in de tussentijd gewoon nog even door, naar dat knusse huisje, mét karakter.