Doe het zelf

Na het uiten van mijn gevoelens op deze plek, volgt de consequentie dat de waarheid op straat ligt. Ik in feite in m’n blootje sta, zonder daadwerkelijk naakt te zijn natuurlijk. De waarheid is nou eenmaal dat ik mijzelf met enige regelmaat niet leuk vind. Achteraf schaamde ik mij wel dat iedereen die het had gelezen wist dat ik in een dal zat. Maar ja, achteraf kijk je een koe in z’n kont ..
Voor mij was het niets nieuws, alleen het uitspreken is iets anders. Ik had wel vaker in dat dal gezeten en wist dat ik er heus wel weer eens uit zou klimmen.
Degenen die mij niet echt kennen, weten niet dat ik soms in zo’n diep dal zit. Dat kan reacties opleveren in de trant van ‘kop op hè’ tot bijzonder lieve berichten uit onverwachte hoek. Helaas ook reacties van mensen waarbij empathie niet standaard tot de karaktertrekken behoort. Overigens kan ik mij best voorstellen dat het gevoel moeilijk te begrijpen is, als je zelf nooit depressieve gevoelens hebt ervaren.

Achteraf was de inname van het middel dat de homeopaat voor mij had uitgezocht waarschijnlijk de aanleiding voor mijn dip. Als het middel aanslaat, kunnen je klachten eerst verergeren voordat het beter gaat. Sterker nog, als je klachten in eerste instantie verergeren dan is dat een goed teken volgens de homeopaat, dan heeft ze het juiste middel voor mij gevonden. Ik had deze dip alleen niet helemaal zien aankomen. Uiteindelijk zat er niets anders op dan toe te geven aan dat rotgevoel en verbleef ik een poosje onder mijn dekbed. Tot ik op een dag weer een streepje licht naar binnen zag komen, toen besloot ik het dekbed weer voorzichtig van mij af te slaan.

Zelluf doen, ik zei het al toen ik nog in de luiers liep. In het volwassen leven is het gewoon een feit dat je het zelf moet doen. Dat is niet zo erg, over het algemeen wil ik het ook graag zelf kunnen allemaal en wil dat prima lukken. Al helpt wat extra coaching soms wel om uit te vinden hoe ik de negatieve gedachten over mezelf de baas wordt. Zodat er uiteindelijk minder negatieve gedachten binnenkomen, waardoor er ruimte in mijn brein ontstaat om wat positieve gedachten binnen te laten.
Om weer positieve gedachten te krijgen ga ik proberen te beseffen dat er wel degelijk positieve dingen gebeuren.
Ik pak mijn mooiste schrift erbij en noteer elke dag 3 positieve dingen. Dingen waren ik blij van word. Al is het soms even graven in mijn gedachten, toch blijkt dat er elke dag écht wel drie positieve dingen gebeuren. Het hoeft niet allemaal groots en meeslepend, leer ik. Het mogen heel gewone dingen zijn en als ik er over nadenk ontstaat er toch een glimlach.
Drie dingen die mij vandaag blij hebben gemaakt: het had vannacht geregend, dus het maakte niet uit dat ik was vergeten de tuin te sproeien; de oude kater die wakker schrok en mij meteen slaapdronken komt begroeten; ondanks dat ik m’n portemonnee was vergeten, mocht ik toch op de pof lunchen. Dat waren er drie. En de dag is nog niet eens voorbij!

Ik maak nog altijd geen vreugdedans, maar besef wel dat ik de enige ben die het voor mijzelf wat leuker kan maken.