Mevrouw H. @ The Office
Tussen 9 en 5 is het zaak ie-der-een binnen het kantoorpand waar ik mij bevind, te vriend te houden. Nou ben ik daar sowieso wel een voorstander van, maar het wil wel eens anders lopen .. In de afgelopen periode is gebleken dat je nooit weet wie je nodig hebt, ten tijde van crisis op kantoor; hetzij persoonlijk – hetzij zakelijk. Het kan maar zo zijn dat je in geval van nood hulp in moet schakelen van die-stille van drie afdelingen verder, waarvan je het bestaan niet wist. Bleek toch levend en benodigd, om de werkdag zelf zonder kleerscheuren door te komen.
De kantoormens an sich binnen dit kantoor, is van een totaal ander kaliber dan de collega’s waarmee ik eerder werkte. Hoewel, back in the days werkte ik een blauwe maandag op een typkamer ( .. een typkamer!). In die omgeving bevonden zich soortgelijke kantoormensen bedenk ik mij nu.
Er zijn uitzonderingen op deze kantoormens natuurlijk. Het zijn dan ook deze uitzonderingen waarmee ik mij het liefst omring. Het zijn er niet veel, maar diegene is er altijd voor me …
Had ik tijdens mijn eerdere kantoor-carrière mannelijke collega’s die zich voor een werkdag massaal strak in pak hezen en vrouwelijke collega’s die er tip top verzorgd uitzagen. In het kantoor waar ik mij now-a-days bevind, is geenzins een modeshow gaande. Of het moet van het soort vintage zijn waarmee ik niet bekend ben. Door de kleurloze look die hier gaande is, vergis ik mij wel eens; zie de ene collega voor de ander aan. Dat leidt vervolgens weer tot boze blikken. Soms zie ik collega’s überhaupt over het hoofd, gezien het feit dat ze zo makkelijk wegvallen tussen de betonlook van het pand.
Dacht ik van mezelf altijd al vrij behoudend te zijn qua kledingstijl, binnen de muren van dit kantoorpand ben ik uberhip!
Ik geloof dat ik ze hier maar in die waan hou. Ik steek er zelf zo lekker bij af!
Het is ook niet dat de collega’s uitgesproken karaktertrekken tentoonspreiden. In de wandelgangen wordt hier dan ook alleen gewandeld. Tot nu toe nog geen kantoor-affaires kunnen ontdekken. Nog weinig tot geen wilde verhalen aan de lunchtafel of gesmoes in de pantry. Tenzij ik er sta natuurlijk …
Het geheel komt mij allemaal vrij kalm over, rustgevend bij vlagen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik er van opknap, zo’n werkdag!