Laat me slapen
Persoonlijk kan ik nog weken teren op het gevoel dat mijn laatste logje bij mij teweeg bracht; voor hier is het tijd voor een nieuw verhaaltje voor het slapen gaan.
Jarenlang sliep ik in het bed dat van mijn ouders was geweest, een prima bed met lattenbodem, ik had er destijds nieuwe matrassen voor gekocht en snurken maar. Als ik eens niet lekker was, kon het hoofdeinde omhoog zodat ik m’n slappe thee met beschuitje ook nog rechtop zittend kon nuttigen. Een zeer degelijk bed zogezegd.
Alleen op een dag wilde ik in de vroege ochtend uit bed stappen, sowieso niet het beste moment van mijn dag, toen ik een pijn in mijn rug voelde. In de periode daarop volgend werd de pijn in mijn rug er niet minder op. Dacht ik eerst nog dat de pijn veroorzaakt werd door het beoefenen van mijn nieuwste hobby; hoela hoepen voor de tv, maar na een tijdje zonder hoela kwam ik toch tot de conclusie dat de pijn in mijn rug hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt werd door de oude bedstee.
De lattenbodem uit de master bedroom was toe aan vervanging. Sterker nog, de hele master bedroom was wel toe aan een metamorfose. Ik gaf mij direct op bij Eigen Huis en Tuin en TV Woonmagazine voor de grote slaapkamer metamorfose. En in de periode daarop volgend maakte mijn hart steeds een sprongetje als de deurbel ging, in de hoop dat het klusteam van een van de programma’s voor de deur zou staan. Maar al wie er aanbelde, geen klusteam.
Er zat niets anders op dan zelf maar een nieuw bed aan te schaffen. Met mijn vader naar IKEA op de drukste zaterdag in de herfstvakantie – gezelligheid kent geen tijd. Al lagen wij tijdens het testen van de bedden niet lepeltje lepeltje, er werd toch wat vreemd naar ons gekeken. Tja, bij de aanschaf van een nieuw bed moet je natuurlijk wel even proefliggen en ook daarvoor geldt het motto ‘samen is beter dan alleen’. Ik koos daar een bed uit, waarna wij maakten dat wij wegkwamen.
Mijn bed zou een week later worden afgeleverd en ik plaatste de oude bedstee op een weggeefsite, waarna de mensen in de rij stonden om het op te willen halen. Persoonlijk heb ik niets tegen tweedehands, alleen een matras, daarvan schaf ik het liefst een nieuwe aan, maar wie ben ik. Die vrijdag kwam het gelukkige stel de oude bedstee ophalen. Het meisje was mager á la Sidonia dus voor het geval ze zou breken hielp ik de jongen even tillen. Een aanslag op mijn rug, maar hé er was weer ruimte voor het nieuwe bed.
Ik moest nog één nachtje slapen op de driezits maar daarna zou ik ongetwijfeld weer heerlijk kunnen slapen. De volgende dag kwam de IKEA bezorgdienst, ze droegen de nieuwe boxspring weliswaar naar boven maar daar was alles mee gezegd. Ik mocht zelf de poten eronder monteren en de boel in elkaar en op de juiste plek neerzetten. Het matras zat opgerold en leek maar 10 cm hoog terwijl ik een heel dik matras had besteld, ik zag mijn toekomstige nachtrust somber tegemoet. Maar uiteindelijk lukte het om het nieuwe bed in elkaar en op z’n plek te zetten.
Inmiddels heb ik een paar nachten in mijn nieuwe bed gelegen en ik kan helaas niet anders concluderen dan dat ik nog steeds pijn in mijn rug heb. Ik ben alleen bang dat het nu te wijten is aan het sjouwen van de oude bedstee voor Sidonia. Ik ben gebroken! En toe aan een goede nachtrust.
Een lang verhaal alleen maar om te zeggen – Sssssst! Laat me slapen.
