Verlangen

Er zijn momenten waarop het verlangen zo groot is dat het bijna pijn doet. Verlangen naar dat wat ik niet ken, waarvan ik niet eens weet hoe het écht zal zijn en toch zo groot aanwezig. Altijd wel op de achtergrond en soms ineens alles overheersend. Het verlangen naar een kindje.

Ik voel me soms zo moe. Maar als ik dat zeg tegen iemand die kinderen heeft hoor je ze denken ‘ze weet niet wat moe zijn is’. Verlangen maakt ook moe. Een ander soort moe, vast. Maar toch.

Als mijn kinderwens eens ter sprake komt, roepen mensen met kinderen vaak iets in de trant van ‘het is écht niet zaligmakend hoor’. Om vervolgens nog wat situaties te schetsen over momenten waarop het echt niet zo fijn is om ouder te zijn. Een huilend kind aan je bed net als je wakker bent geworden met een kater; een tegendraadse peuter in de rij bij de kassa of een seksleven dat verdwenen ofwel ver te zoeken is na de geboorte van een kind. Geen fijne momenten, kan ik goed inkomen. Ik zie mannen op m’n werk na de geboorte van hun eerste kind veranderen in zombies vanwege slaapgebrek, ze overleven op dubbele espresso’s en zijn meer af- als aanwezig, maar zodra je vraagt hoe het met de kleine is, beginnen ze te glimmen van geluk, showen ze foto’s en zie je ze veranderen in stralende papa’s. En ook de net bevallen vrouwen die ik sprak, ondanks nare verhalen over de bevalling, een totaalruptuur of een huilbaby – heb ik nog nooit hardop horen zeggen dat ze het kind liever niet hadden gehad. Al denk ik dat daar nog wel een taboe op rust, om dat eerlijk te zeggen. Al met al galmt het cliché ‘je krijgt er zoveel voor terug’ wel door m’n hoofd, want het kán toch niet anders dan dat daar een kern van waarheid in zit.

Soms denk ik ‘ik hou al zoveel van die dikke poes en oude kater die hier rondlopen, hoeveel kun je dan wel niet van een kindje houden’. Maar ik besef ook heel goed dat je een kindje niet naar het asiel kunt brengen, als het even tegenzit. Al zou ik dat met die dikke poes en oude kater ook nooit overwegen, laat staan doen.

Het ’zoeken naar’ een relatie is totaal naar de achtergrond verdwenen en ik ben er zelfs totaal niet mee bezig op dit moment.

Het verlangen naar een kindje is groter dan ooit.