Another day at the office

Ondertussen, tijdens deze gewéldige zomer, moet er natuurlijk ook nog wat gewerkt worden hier en daar. Dat fantaseren over varen op bootjes, dat brengt geen geld in het laatje natuurlijk.

De hele straat is met vakantie en als m’n wekker gaat, heb ik het idee dat ik de enige ter wereld ben die op tijd op moet. Na het gebruikelijke snoozen sleep ik mezelf richting douche, alwaar ik eindig met een koude plens over m’n kop om écht wakker te worden. De ochtend, niet zo mijn ding. Maar ja, de baas is zelf ook met vakantie dus iemand moet de kar trekken, dus off I go. Hoppa! The Best Friend brengt me weer veilig naar kantoor. Ik zeg hem dat ik het niet laat zal maken en wens hem een fijne dag.

Na eerst honderdduizend treden te hebben beklommen kom ik, net als alle andere werkdagen, hijgend boven. Ik laat m’n collega’s in de waan dat ik standaard een sprintje trek op die trap maar in werkelijkheid is m’n conditie zo slecht dat ik blij ben dat m’n directe collega een BHVer is, in case of emergency kan hij altijd nog mond-op-mond toepassen.

De werkdag is nog niet begonnen en ik ben al kapot. Eerst koffie. Vervolgens maak ik even m’n to do lijst voor vandaag, urgent en belangrijk en vooral de lastige klusjes niet voor me uitschuiven zei de baas me laatst nog. Urgent en belangrijk en lastige klusjes eerst; m’n to do lijst past niet meer op één A4tje. Graag zou ik even met de baas overleggen want ik kan geen keuzes maken, alles lijkt Urgent en al vind ik persoonlijk het meeste niet zo belangrijk, is het zakelijk van bijzonder groot belang dat het allemaal gedaan wordt.

Mijn god, mijn werkdag is nog geen half uur bezig en ik kan hoofd- al niet meer van bijzaken scheiden. Het lijkt me voor alle partijen het beste als ik deze werkdag oversla. Maar ja, de baas is er niet om m’n verlofbriefje te tekenen. Er zit niets anders op dan eerst nog maar een bakkie te nemen.